نوایگان و شعر برکه شهربی

 سلام به دوست داران نوایگان  

 این شعراز آقای گمنام به دستم رسیده که با تشکر ازایشان به شما تقدیم میکنم: 

روزی که میرم عه بهرو 

روز باغریزی و پاکن  

روز سختن خار دودو 

فصل خوب رز بریدن 

زیر سنگهای بن احمد 

 رد تشهای تو مونده 

حسن کرم همه ی 

خارهای باغش سوزونده 

تو بچه گدار ریگی  

همش توی برکه میکی 

حالا من تنها و خسته 

توی این برکه شهربی

  

دلم برای چرخروس تنگ شده

با سلام ششمین شعر خودم را با دلتنگی هایم سرودم

تقدیم به شما اهالی خوب نوایگان  که همیشه  

دلتون برای زادگاه و وطنتون تنگ میشه 

و قشنگی چرخروس (( سهره  )) را با هیچ قشنگی 

عوض نمیکنید و صدای اون به شما آرامش میده 

 برای دانلود و شنیدن صدای چرخروس  

به سمت چپ وبلاگ قسمت دانلود کلیپهای صوتی و تصویری مراجعه کنید

دلم برای نواگون تنگ شده 

دلم برای چووارون تنگ شده 

 دلم برای لطف و صفا تنگ شده 

دلم برای بونه ها تنگ شده  

دلم برای تنگ رم تنگ شده 

دلم برای تنگ طه تنگ شده 

دلم برای شلغم و لتیر تنگ شده 

دلم برای شهرک غدیر تنگ شده

دلم برای برکه میک تنگ شده  

دلم برای گدار ریگ تنگ شده 

دلم برای مرغ و خروس تنگ شده 

دلم برای چرخروس تنگ شده  

 

 نوایگان باغهایی زیبا با پرنده هایی زیبا 

  

نوایگان روستایی در دل طبیعت 

  

 نوایگان طنز

   

نوایگان و کل چرخروس

 

ضرب المثل های نوایگان

 ضرب المثل های نوایگان 

 این ضرب المثلهای که در میان اهالی روستای نوایگان رایج است با همکاری گمنام و دوستان تهیه شده است البته هنوز ضرب المثلهای شیرین نوایگانی زیادی وجود دارد که به ذهن ما نرسیده است لذا از شما درخواست میکنم اگر ضرب المثل نوایگانی غیر از اینها سراغ دارید در قسمت نظرات بنویسید 

پیشاپیش از همکاری شما متشکرم

  

در نوایگان

میخ کج عه توی کت کج 

مه مه لولو برد 

ترشبله عه هسم میگه نه کتی 

دیپایه عه تووه میگه ریت سیاه 

نون گندم شکم فولادی میخواد  

عه هول بارون میره عه زیر نودونه 

عه الوه ی گل او میره عه پای راژونه 

مار عه پدنه بدش میاد پدنه عه در کتش عه در میاد  

کاری بکن تا چرمو سگ نبرده 

عه بید بتر بنگلو 

میگه نره میگه اش بدوش  

کدخدا ببین ده را بچاپ

آوادی شهر عه راش پیدایه

 مار تا پا عه ریش ننی کله راس نیکنه

 او که عه کله واگشت چه یه کله چه صد

 کله مشک کاری عه همونه نداره همونه کر کر عه خودش در میاره

 خر یه دفه پاشه کت مشک میره

 پت عه خرس کندن غنیمته

 نخوردیم نون گندم دیدیم عه دس مردم

 کوزه گر اووش عه کل سگه

 ارزون خر حمال خره

 هر چی بخوری عه هول جونت هیچی نیگیره جای نونت

 زانوی اشتر ببن و توکل عه خدا بکن

 گل کن گل میخوره

 آدم مار زده عه بن سیاه سفید می ترسه

 شتر میگه راه سرم بده راه تنم واز میکنم

 خدا عه خودوم بده ننون میره عه تو خونه دیر عه در میا 

فرهنگ نوایگان یا فرهنگ شهری؟

 با سلام مجدد خدمت شما همشهریان عزیز 

 وگله از نوایگانی هایی که پیام داده اند که این الفاظ دیگه در نوایگان  

 رواج ندارد و باید آنهارا فراموش کرد !! 

 باید خدمت اون عزیزان عرض کنم که الفاظ نوایگانی  

 جزء فرهنگ و اصالت ما هستند  و<<حب الوطن من الایمان >> 

 ما نوایگان را دوست داریم زبان نوایگانی را هم همینطور  

 این زبان ما و  اجداد ماست اجدادی که نام نیک آنها زبانزد دیار فارس است  

 ما گذشته خود را فراموش نمیکنیم  و به نوایگانی بودن خودمون افتخار میکنیم  

این شعر اشاره به کسانی دارد که نوایگان را فراموش و 

 اصالت نوایگانی خود را با فرهنگ  

 پوچ شهری عوض کرده اند...

عه وقتی رفته عه داراب چقدر عوض شده

قیافه را بی خیال زبونشم شهری شده

دو سه ساله رفته شهر بنده خدا جوگیر شده

موهاشو ژل میزنه یه کمی هم قرتی شده 

نه نه نواگونی برای او مامان شده 

شر های دور تومونش برا او روبان شده 

به جای دس مرضا توی زبونش مرسی شده 

للا توبه شه بگین عه نظرم جنی شده

تا دیروز بوک میگرفته حالا فیس بوکی شده

مودای دور سرش زده چه کلپوکی شده 

کاکا جون شهری نگو که جیگرم عه له شده  

عه جهل دلت نواگونی میگم ذلیل شده 

دل من مثل کت کم برا تو تنگ شده 

تیر پیکون زدم توی لنگش فکر کنم لنگ شده 

کل بلبل روی سیو پایینی عه لل شده 

لل چیرنیسکو چقد مقل شده   

چوپان دروغ گوی(( نوایگان طنز))

چوپان دروغگوی جدید!!!

نوایگان طنز نوایگان طنز نوایگان طنز نوایگان طنز نوایگان طنز نوایگان طنز نوایگان طنزنوایگان طنز

نوایگان شعر طنز نو از ((گمنام))

این شعر نو طنز را آقای گمنام برای درج در وبلاگ نوایگان طنز ارسال کرده :

نغمه ای می شنوم

خش خش یک موجود

در کنار گونی آرد و برنج

من سوالی دارم

نکند در گونی

برگ خشکی باشد؟!

روی آن هم قدم عابر پیر

آن صدا نزدیک است

در گونی باز است

دیدمش مشکی بود

آن هم از جنس جلک

جست و سوی لگن نونی رفت

خانمان پر شده از مشک جلک

بی بی بیچاره من

شوق آن داشت که کماچی بخورد

ولی آن مشک کثیف

ناخنک زد به کماچ

به سرم زد فکری

تله ای آوردم

انکی انجیر خشک

روی آن دام نهادم

تا که آن مشک فضول

سوی انجیر آید

من به عینه دیدم که به دامم افتاد

من دگر هیچ نگویم

که چه آمد به سر مشک جلک

من فقط این گویم

تله ای باید ساخت

قمری شهپر نشده نوایگان

 با سلام خدمت شما دوستان عزیز نوایگان طنز 

چهارمین شعرم را (( البته اگه بشه اسمشو شعر بگذاری)) 

به شما تقدیم میکنم:

کی گفته مشکی رنگ عشقه 

چوهت سیا کی گفته که بژشکه 

نواگون ما انگاری که بهشته 

هرکه درو میکنه اون که کشته 

قانعی توی وبلاگش نوشته 

قمری که شهپر نشده چه زشته  

نار دوچلمپکی نوایگان طنز

 نصیحتهای یکی از اهالی نوایگان به فرزندش که تازه به دانشگاه رفته و تحت تاثیر افکار پلید بعضی از دانشجوها یا اساتید قرار گرفته  

و نماز را ترک کرده و حالا بین او و پدرش کدورت پیش اومده 

لازم به ذکر است اکثر دانشجوها و اساتید 

 دانشگاههای کشور اسلامی ما 

 انسانهایی ارزشمدار و دیندار هستند  

در این شعر به اون اقلیت اشاره شده.

کلکلاتین منی بیل منو ازم نگیر 

رفتی دانشگاه ولی دین منو ازم نگیر 

بیا مثل قدیما با دین و با ایمون باشیم 

بیاتا تاجی برای نواگونمون باشیم   

توی دانشگاه اسیر دوستای الکی نشیم 

استاد دانشگاه اگه یه چرتی گفت انکی نشیم  

دست بدیم به دست هم برای هم تلیت بشیم 

با امام زمون عزیزمون رفیق بشیم  

آماده برای نار پلکی بشیم 

 مثل نار دو چلمپکی بشیم